Takich gier, jak Magic Formula widziałam już co najmniej kilka. Żadna z testowanych przeze mnie produkcji nie była jednak tak doskonała pod każdym względem, jak ta autorstwa NuOxygen.
Startujemy w laboratorium. Naszym zadaniem jest takie tworzenie mikstur, by te wybuchając, niszczyły wszystkie inne elementy na planszy. Głównym bohaterem aplikacji jest laborant wyglądający na małego chłopca, który eksperymentuje w zakątku swojego dziecięcego pokoju.
Jeżeli chcecie sprawić sobie naprawdę dobrą grę, szczerze polecam produkcję z tego wpisu. Warto zaznaczyć, że obecnie, tj. na dzień 10 czerwca 2014, gra jest przeceniona i można ją nabyć za darmochę ;)
Pierwsze 20 poziomów to tutorial, w którym dowiadujemy się różnych ciekawostek. Poznajemy naczynia i przedmioty, które mają ważne zastosowanie w naszej zabawie. Poza zwykłymi, szklanymi probówkami, spotykamy się z kolbami (tymi dziwnymi wazonikami), oraz specjalnymi lusterkami, które zmieniają kierunek lotu eksplodującej mikstury.
Każdy poziom wymaga od nas skupienia i początkowego przemyślenia kolejnych kroków. Górny pasek wyznacza ilość ruchów, w jakiej musimy się zmieścić. Główny bohater spuszcza się po linie i wlewa kropelkę płynu do wyznaczonego przez nas naczynia. Niezwłocznie wraca na górę, a my oglądamy efekty jego dzieła.
Mikstura wybucha wtedy, gry jej kolor jest krwistoczerwony. Oczywiście najpierw musi nastąpić symboliczne pacnięcie. Jeżeli w którejś kolbie jest inny kolor, oznacza to, że do wybuchu potrzeba jeszcze kilku kropel. W trakcie tutorialu dowiadujemy się wszystkiego. Poznajemy również kolory odpowiadające agresywności reakcji chemicznych.
Sukces osiągamy wtedy, gdy cała plansza zostanie oczyszczona z kolb. Wybuchający płyn rozpada się w pionie i w poziomie, atakując przy okazji sąsiadujące naczynia. Jeżeli wszystkie ruchy zostaną wykorzystane, a na ekranie pozostanie jakikolwiek obiekt, level należy powtórzyć.
Pod względem audiowizualnym aplikacja prezentuje się wybornie. Od początku do końca mamy wrażenie, że wszystko jest takie, jakie być powinno.
